Multinational Force and Observers

Multinational Force and Observers (MFO) en het Nederlands aandeel in MFO

De missie van de Multinational Force and Observers is toezicht te houden op de uitvoering van de veiligheidsbepalingen van het Egyptisch-Israëlische vredesverdrag en alles in het werk te stellen om elke schending van de voorwaarden ervan te voorkomen.

In juni 1967, tijdens de zesdaagse oorlog, veroverde Israël de Sinaï op Egypte. Tijdens overleg in het Amerikaanse Camp David, op 26 maart 1979, bleek Israël bereid zich uit de Sinaï terug te trekken onder toezicht van de VN. Dit in ruil voor gedeeltelijke demilitarisatie van dit schiereiland en vrije scheepvaartverkeer door de Straat van Tiran en het Suezkanaal.

Mandaat voor MFO

De Sovjet-Unie weigerde met de plaatsing van een nieuwe vredesmacht in te stemmen. De VS was hier op voorbereid. Zij hadden al duidelijk gemaakt dat ze naar een multinationaal alternatief zouden zoeken. Israël en Egypte ondertekenden op 17 juli 1981 een akkoord waarin ze instemden met de oprichting van de Multinational Force and Observers (MFO). De missie werd betaald door Egypte, Israël en de VS. Het mandaat voor de MFO was feitelijk een overeenkomst tussen de staten Israël en Egypte.

De Amerikaanse vice-president George Bush schudt de hand van de commandant van het Nederlandse MFO-detachement, luitenant-kolonel P.R.A. von Barnau Sythoff, 1986.

Meer over het Nederlands aandeel

Op 22 november 1981 stelde de Nederlandse regering ruim 100 militairen ter beschikking aan de MFO.

Verdeling van het detachement

De MFO omvatte verschillende eenheden. De Nederlandse marechaussees kwamen terecht bij de Force Military Police Unit (FMPU). De 84 ‘verbindelaars’ vormden de Force Signal Unit (FSU). De staffunctionarissen bekleedden functies bij verschillende MFO-staven en –hoofdkwartieren.

Indeling zone

Zowel in het noordkamp in El Gorah, als het zuidkamp in Sharm el Sheikh bevond zich een verbindingsdetachement. De zone waarin de troepenmacht van de MFO actief was, was verdeeld in 6 sectoren. In elke sector lag een aantal controlepunten, observatieposten en een Sector Control Center (SCC).

Minder Multinational Force and Observers personeel

Begin jaren ’90 werd er drastisch in de omvang van de verbindingscompagnie gesneden. Dit vanwege bezuinigingen, meer lijnverbindingen en geavanceerdere verbindingsapparatuur. Eerst moesten de verbindingscentrales in het noord- en het zuidkamp en de vaste staf bij het hoofdkwartier 10 functies inleveren.

Tussen 10 maart en 4 juli 1990 namen de infanteriebataljons de verbindingstaken op de SCC’s over. De hoeveelheid Nederlands verbindingspersoneel verminderde tot 50 personen. Begin oktober 1993 werd er nogmaals gesneden in de verbindingscompagnie. Ditmaal werden 15 militairen vervroegd naar huis gestuurd en 6 personen werden bij hun rotatie niet meer vervangen.

Politietaken

De Force Military Police Unit was verantwoordelijk voor de politietaken in het inzetgebied van de MFO. Een belangrijke neventaak was het onderhouden van contacten met lokale politiefunctionarissen. De FMPU stond onder commando van een Nederlandse force military police advisor, die tevens de functie van Provost Marshall bekleedde. Hij was verantwoordelijk voor de dagelijkse leiding over de FMPU.

De Koninklijke Marechaussee voert in de Sinaï snelheidscontroles uit met een zogenoemde speedgun, hier in het Egyptische dorp Sheik O’Beid.

Ook adviseerde hij de Force Commander (van 11 april 1991 tot 21 april 1994 de Nederlandse luitenant-generaal Joop van Ginkel) op het gebied van militaire politiezaken. Door uitbreiding van het takenpakket van de FMPU en de controle aan de grensposten bij Rafah en Taba, steeg de omvang van het detachement tot 36 personen. Nederland beëindigde in de eerste helft van 1995 de deelname aan MFO.

De set bestaat uit de volgende onderscheidingen:
Herinneringsmedaille Multinationale Vredesoperaties met Sinaï gesp
Multinational Force and Observers Medal