In getoonde batonset is de baton Rechtsridder Johanitter Orde geplaatst. Het lint is geheel zwart met daarop een zwartkleurige rozet. Op genoemde rozet is een klein gouden, wit geëmailleerd, Johanitterkruisje geplaatst.
Rechtsridders dragen Het Johanitterkruis in goud, met wit emaille, hangend aan een gouden koninklijke kroon, aan een zwart neklint. Daarnaast wordt op de linkerborst een wit geëmailleerd gouden Johanitter kruis gedragen.
Historie Johanitter Orde
Voor de oorsprong van de Johanniter Orde moeten we bijna duizend jaar terug in de geschiedenis. In de 11e eeuw was het Midden-Oosten al een onrustige regio. Veel gebieden rond de Middellandse Zee waren in de loop van de zevende eeuw voor de christenen verloren gegaan maar christelijke pelgrims bleven naar het Oosten trekken om de Bijbelse plaatsen, met name Jerusalem, te bezoeken. Omdat deze Pelgrims onderweg nogal wat te verduren kregen, werden er hospitalen opgericht door en voor christenen. In 1048 stichtte een groep kooplieden uit het Italiaanse Amalfi een hospitaal in Jeruzalem. Dit Hospitaal van Sint Jan vormde het begin van een broederschap die zich door de eeuwen heen zou blijven bezighouden met het helpen van zieke en anderszins hulpbehoevende medemensen.
Aan het einde van de 11e eeuw kwamen de grote kruistochten op gang. Godfried IV van Bouillon veroverde in 1099 Jeruzalem en bezocht daar ook het Hospitaal van Sint Jan. Onder de indruk van de goede werken van het hospitaal, richtte hij een broederschap op met als doel zorg en ondersteuning van zieken en hulpbehoevenden. Veel kruisridders sloten zich aan bij de broederschap en op 15 februari 1113 erkende Paus Paschallis II de broederschap als ridderlijke en religieuze Orde.
Vanaf haar oprichting verwierf de Orde door schenkingen bezit door heel Europa, dat in de commanderijen werd beheerd. Nadat de christenen definitief uit het heilige land waren verdreven, vestigde de Orde zich uiteindelijk op Malta, dat in 1530 door keizer Karel V als soeverein gebied aan de Orde werd geschonken.
Met de Reformatie in Noordwest Europa in de 16e eeuw, raakte ook de Orde verdeeld in twee stromingen. De protestanten in Noord Duitsland, behorend tot de Balije van Brandenburg, splitsten zich af als Johanniter Orde, terwijl in de Nederlanden de Balije Utrecht, onderdeel van de Katholieke Soevereine Orde van Malta, door de Staten werd opgeheven. In de negentiende eeuw sloot een aantal Nederlandse edelen zich aan bij de Duitse Balije van Brandenburg. Prins Hendrik, gemaal van Koningin Wilhelmina en Johanniter rechtsridder, bewerkstelligde op 30 april 1909, ter ere van de geboorte van kroonprinses Juliana, de oprichting van de Commenderij Nederland van de Balije Brandenburg der Johanniter Orde. Uit deze commenderij is nadien de Johanniter Orde in Nederland voortgekomen.
Het Johanniter Kruis is al eeuwenlang het symbool van de Johanniter Orde. De acht punten van het kruis symboliseren thans de acht zaligsprekingen in de Bergrede (Mattheüs: 5).
Het werk van de Johanniter Orde
Het doel van de Orde is het helpen van kwetsbare mensen die het in onze samenleving moeilijk hebben, zonder aanzien des persoons. Dat kunnen bejaarden of zieken zijn, maar ook dak- en thuislozen, verslaafden of mensen die door een andere oorzaak ondersteuning nodig hebben.
De Johanniter Orde is een organisatie met een eigentijdse manier van werken. Pragmatisch, doelgericht en zonder mensen uit te sluiten. De Johanniter Orde werkt als mantelorganisatie vooral initiërend en is op bestuurlijk niveau actief in een aantal instellingen. De Johanniter Orde heeft de uitvoering van vrijwilligersactiviteiten ondergebracht bij Johanniter Nederland (de Stichting Johanniter Hulpverlening).
Bron: www.johanitter.nl
De set grootmodel bevat de volgende onderscheidingen:
- Herinneringsmedaille Internationale Missies (gesp “2-ISAF”)
- Huwelijksmedaille 2002
- Landmachtmedaille
- Kruis voor betoonde marsvaardigheid (6 x met goed gevolg afgelegd)
- NATO-medal (gesp “ISAF”)