De grootmodel-onderscheidingen van een gepensioneerd politieman. In getoonde set is de Huwelijksmedaille 1966 gevoegd.
De Huwelijksmedaille 1966 was de derde Nederlandse huwelijksmedaille. Ook voor de huwelijken van Wilhelmina en Hendrik en Juliana en Bernhard waren herinneringsmedailles ingesteld. Bij deze medaille knoopte men aan bij de traditie om behalve oranje ook de heraldische kleuren van de bruidegom te gebruiken in het lint.
De huwelijksmedaille werd door koningin Juliana bij Hofbesluit als herinneringsmedaille ingesteld ter gelegenheid van het huwelijk van kroonprinses Beatrix der Nederlanden met Claus van Amsberg. De ongeveer 3100 medailles werden toegekend aan leden van de hofhouding, de binnen- en buitenlandse gasten, de vertegenwoordigers van andere vorstenhuizen en de lagere rangen van de Nederlandse hofhouding. Ook aan het bereden escorte en de officieren van de afzetting werden medailles verleend.
Het ontwerp voor de medaille was van de hand van de kunstenares Katinka Bruyn-van Rood.
De ronde medaille heeft een diameter van 30,5 millimeter. De voorzijde vertoont de naar links gewende portretten van Beatrix en Claus in een gepolijst stempel op een glanzende achtergrond. Beatrix draagt op dit portret geen diadeem.
De keerzijde toont het verstrengelde monogram van het koninklijke paar “C” en “B”. Hierboven is een klein beugelkroontje geplaatst. Het geheel wordt omringd door de datum “10 MAART 1966”.
De zilveren medailles werden geslagen door ’s Rijks Munt te Utrecht. In de rand van de zilveren medaille werd een keur in de vorm van een mercuriusstaf, teken van het Utrechts munthuis, geslagen.
Bron: Wikipedia
De set bestaat uit de volgende onderscheidingen:
- Medaille voor Trouwe en Langdurige Dienst Nederlandse politie.
- Huwelijksmedaille 1966.
- Kruis voor betoonde marsvaardigheid (2x afgelegd).
- Vaardigheidsmedaille NSF.